"Bütün Ümidim Gençliktedir"
Önden söyleyeyim: Süpriz ata oynayıp param olsa Binali’ye basardım dedim. Zaten son yazıda İmamoğlu galibiyeti eksenli senaryoları daha fazla düşündüğüm için İmamoğlu’nun birinci gelmesi şaşırtmadı. Öte yandan Konda %54 diyor, o kadarını beklemem dedim, bunda yanıldım. Konda diyorsa doğrudur demeyi öğrenmem lazım sanırım.
İstanbul’la alakalı geçmişte yazdıklarım eskiden yeniye sıralamayla şu şekilde:
Seçim 2019: İstanbul’da Neler Oluyor?
…
Dün (aslında bugün, fakat bu yazı gönderildiğinde dün olacak) bu yazıyı yazmıştım ve yazının sonunda altı olası senaryodan bahsetmiştim. Fakat 20 Haziran 2019’da bir ülkenin düşebileceği en aşağılık hale Türkiye’yi düşürenlerin sözde devlet haber ajansı AA tarafından atılan aşağıdaki tweet ve Erdoğan’ın tekrar ve ısrarla “bunlar terörist, zaten seçilse de bir halt olmaz” demesi nedeniyle o yazıya dokunmadan yeni bir yazı ihtiyacı duydum.
Önce tweet:
…
Daha önce 2019 seçimleri hakkında yazılan tüm yazılar burada. Aslında oradakilerden çok da farklı bir şey söylenebilir değilse de kişisel tarihime bir not düşmek üzere birkaç şey yazmak istedim.
Seçimlerden hemen önce bu yazıyı yazdım ve iki temel noktayı söyledim:
6 Mayıs akşamı YSK, yediye dört oyla İstanbul seçiminin sadece başkanlık ayağının tekrarlanması kararını verdi. Fakat enteresan bir şekilde bu karar 7 Mayıs akşamı itibarıyla hala YSK’nın sitesinde bulunmamakta. Son yüklenen karar, 27 Mart 2019 tarihli ve 1683 sayılı karar.
Bu, (bu satırların yazıldığı an itibariyle) elimizdeki tek enteresan konu değil. Kararı açıklayan YSK değil AKP. Bugün Kılıçdaroğlu “bu çetenin reisi emir verdi, çete de
… (Bu yazıyı tamamlayan bir yazıyı birkaç gün sonra ekledim. Temel olarak “Erdoğan ile diğerleri arasında hiç mi fark yok?” sorusunu cevaplıyor. Okumak isterseniz buradan bulabilirsiniz)
Son dönemde çok enteresan bir grup türedi. Bunlara göre Erdoğan aslında iyi birisi ama etrafındakiler kötülük yapıyorlar. Erdoğan ülkeyi ihya etmek istiyor ama etrafındakiler buna bir türlü izin vermiyor. Aslında Erdoğan kendi başına olsa ülkeyi uçurur, hiç kötü şeyler de olmaz ama ah o etrafındakiler…
… Sanırım süreci hepimiz biliyoruz (veya hatırlayabiliriz). 31 Mart akşamı, her zamanki gibi AKP %5.000’den başladı, sonra oyu giderek azaldı. Önce Ankara’da Özhaseki önde giderken Mansur Yavaş öne geçti ve “rahat” bir galibiyet aldı. Hayatımda MHP’ye ilk ve son defa oy atma sebebim olduğu için Yavaş’ın seçimin galibi olmasından mutluluk duydum.
Öte yandan haberleri izlemeye devam ettik. Önce Binali Yıldırım lehine olan fark azaldı, arada 4.000 civarı fark varken de ilerleme durdu.
… (Bu satırlar 3 Nisan’da, TSİ 13:00’te, oylar tekrar sayılmaya devam ederken yazılmaya başlandı)
2019 seçimleri hakkında şunu yazmıştım ve beklentim tuttu gibi: 2018’den farklı bir şey olmaz dedim, olmadı da. Ankara’da Mansur Yavaş’ın alacağını hepimiz bir şekilde biliyorduk fakat İstanbul’da İmamoğlu benim aklımda yoktu zira 2018’de %51 Erdoğan’a verdi ve böyle sınırda bir yer hakkında bir fikir sahibi olabilecek konumda değilim. Bunun da basit bir sebebi var: Eskiden askerini kutsal
… 2019 seçimleri, 2018’e göbekten bağlı olduğu için 2018’de genel hakkında söylenenlerin üzerine ne kadar şeyin eklenebileceği muammalı olan seçimler. Bu yüzden 2018 seçimleri hakkında dediklerimi çok kısaca tekrarlayayım, aralarına da geçen bir yıldan az sürede bu dediklerimin nasıl değiştiğini söyleyeyim:
Geçen süreyi izlediniz, biliyorsunuz. (Bence
… (Bu uzunca yazıyı okumak istemezseniz lütfen kabine başlığına bakın sadece. Orada önemli bir noktaya dikkat çektiğimi düşünüyorum)
Belki biraz geç kalmış bir yazı olacak ama şu başkanlıkla sultanlığı kısaca kıyaslamak istedim. Biz ne kadar “o zaman sultan deyin, rahat edin” dediysek de kendisine dokunmanın dahi ibadet olduğu Erdoğan’ın en kral hukukçusu Kuzu “ama bir kere üçlü kararname var, hem bu şekilde kararlar da daha hızlı alınıyor. Burası Orta Doğu, komşumuz Norveç
… Sonunda herkes konuştu.
Sandıklar açılmaya devam ederken sıcağı sıcağına birkaç şey yazmak istedim – sonrasında vaktim olmayacak:
